Idę ze słuchawkami na uszach kompletnie izolując się od otaczających mnie ludzi i ich rutynowych nonsensów. Zatracając się w swoim własnym świecie, niepojętym i niedostępnym dla innych, odciętym od kruchej rzeczywistości. Jesteśmy prochem przybierającym różne kształty, nietrwałym, nieuchronnym...

Wokół mnie panuje namacalna ciemność. Gdzieniegdzie dostrzegam niewyraźne kontury stojących bądź wiszących przedmiotów. Dzięki małej, świecącej czerwonej kropce rozpoznaje czarniejszy od czerni telewizor na przeciwko mnie. Na ścianie po prawej stronie zawieszone są dwie drewniane maski przywiezione prosto...